Tjaa… daar werd de voorbereiding van de wedstrijd even helemaal verstoord op zaterdagavond. De meesten van ons lagen zelfs al op een oor toen onze groepsapp ontplofte met breaking news uit Swalmen. Wat bleek? Mila was, zonder dat ook maar iemand een vermoeden had, uitgeroepen als prinses Mila I (Wants I) van v.v. de Fobmötse! Dit fantastische nieuws moest natuurlijk gevierd worden, en dus besloten we met een kleine delegatie nog even langs te gaan voor een felicitatie. Eenmaal in ’t pittoreske Zjwame troffen we een prinses met een geweldige scepter, prachtige kokerrok en een glimlach van oor tot oor. Wat zijn we blij met een prinses in ons team, nogmaals van harte gefeliciteerd Mila en adjudanten!
Hoewel het weekend dus eigenlijk al niet meer stuk kon, probeerden we er met een resultaat tegen Sparta ’18 Vr1 een waar spektakelstuk van te maken. Met de minste verliespunten tot dusver zou Sparta hoe dan ook een pittige tegenstander worden. Daarbij bleek onze bank van welgeteld twee speelsters niet geheel fit, ofja, zo klonken de woorden van Risch: “Mila is nog ***zaat en Resi zuut mer unne halve bal”.
Ondanks alles begonnen we zoals altijd vol goede moed aan de wedstrijd. Sparta was vanaf het begin fel en zocht al snel de aanval op, waardoor onze verdedigers en Jikke meteen aan de bak moesten. Vooral Angie had daar geen moeite mee en is volgens Sjean een ware tank. Het verdedigen ging ons prima af en daardoor konden we ook langzaamaan aan aanvallen gaan denken. De eerste beste kans was tot onze verbazing meteen raak. Na een balverovering zorgde Kim voor een perfecte steekbal op de topfitte(!) Lucie, die koelbloedig scoorde in de lange hoek, 1-0. Later was er een grote kans voor Paula om de score uit te breiden, maar helaas verdween haar inzet hoog naast het doel.
In de rust namen we ons de tijd om bij te komen van de hevige regenbui aan het einde van de eerste helft. Daarnaast werd er geopperd dat de tegenstander wel een beetje ‘frusty’ moest zijn na de eerste drie kwartier (frusty = hippe manier om te omschrijven dat iemand of een geheel team gefrustreerd is). Sparta had namelijk het betere spel en dat bleef ook zo in de tweede helft. In de 50ste minuut was het dan ook een van de speelsters van Sparta die met een prachtige vrije trap de kruising vond, 1-1. Waar menig supporter waarschijnlijk de bui al zag hangen, schoot Lucie ons meteen daarna weer op voorsprong. Via Kim, Juliëtte en Maud belandde de bal bij Lucie, die na het uitkappen van een verdedigster de bal in de linkerhoek schoof, 2-1. Vervolgens was het minutenlang billenknijpen. Sparta bleef op zoek naar de gelijkmaker en Bieslo moest alle zeilen bijzetten om dit te voorkomen. Zelfs tank nummer twee, Gini, werd in de verdediging gezet om het Sparta extra lastig te maken. Ondanks dat ze dit goed deed wil Gini zelf nooit meer terug in de achterhoede en vond ze het zó zwaar dat ze sinds vandaag echt respect voor onze verdedigers heeft gekregen. De laatste kans van de wedstrijd was voor Kim, die na een goede rush van Lucie net iets te kort kwam voor de 3-1. Uiteindelijk bleef het bij 2-1 en daar kregen we van onze trainers een diepe buiging voor.
De middag eindigde met een concert van Juliëtte en Angie (de Martin Morero Experience – Echte Liefde Live), een paracetamol voor de nek van Julie, en een teruggetrokken(?) boete voor Paula na het asociaal en onveilig opbergen van onze hesjes #safetyfirst. Zo zie je maar, er kan veel gebeuren in een weekend. Volgende week zondag vliegen we rechtstreeks van Krakau naar Ospel, mits Ryanair geen vertraging heeft, voor een bekerwedstrijd tegen RKSVO. Hopelijk kunnen we daar een nieuwe stap zetten in de richting van de platte ker!
Tot volgende week!
